Wartość komunikacji

Komunikacja – Zjednoczenie Serca i Woli

I. Wstęp: Problem Komunikacji - Racja

W tym rozdziale postaram się wyjaśnić, jak postrzegam zjawisko komunikacji i dlaczego priorytetem zawsze powinna być wola porozumienia miast bezwzględne trwanie przy swojej racji w imię przyjętej ideologii czy przekonania. Brzmi absurdalnie?

Większość z nas współczesnych kojarzy komunikację tylko i wyłącznie z interakcją werbalną, mającą za zadanie nawet już nie wymianę poglądów, lecz udowodnienie swojej racji. W odróżnieniu od tego prawdziwy dialog zbliża ludzi do siebie. Jednak, aby tak rzeczywiście było, powinien toczyć się na płaszczyźnie powszechnych wartości jak wzajemny szacunek i uczciwość. To one usuwają blokady, których nie jesteśmy w stanie dostrzec w atmosferze konfrontacji.

II. Komunikacja jako Zjawisko Wszechogarniające 

Werbalne porozumiewanie się jest tylko wierzchołkiem góry lodowej zagadnienia. W istocie, to zjawisko społeczne toczące się na wielu płaszczyznach: intelektualnej, emocjonalnej, psychologicznej, a nade wszystko duchowej. Celem prawidłowo przebiegającego procesu komunikacji powinno być zbliżanie się osób, stanowisk. Jednym zdaniem - wypracowanie harmonijnej koegzystencji.

• Definicja Agape: To oczywiste skojarzenie, gdyż wszystko co istnieje, wedle mojego stanu świadomości, powinno ewoluować ku Miłości. Komunikacja realizowana jedynie za pomocą słów, bez odpowiedniego, emocjonalnego zaangażowania, niewiele w tej kwestii wnosi.

Współcześnie agresja z hukiem weszła w przestrzeń debaty publicznej, która kręci się wokół egocentrycznych interpretacji, wzajemnych roszczeń, oskarżeń i pretensji. Utopią jest przeświadczenie, że kiedykolwiek będziemy w stanie dogadać się na tak niskim poziomie. Wszyscy odpowiedzmy sobie na pytanie, czy przykazanie Miłości nie zasługuje na bycie egzystencjalnym punktem odniesienia?

III. Tyrada Werbalizmu a Degradacja Woli

Komunikacja werbalna z natury dzieli, rozkłada przekaz na czynniki pierwsze. Potrzeba skrajnego werbalizowania jest naturalnie zakorzeniona u człowieka. Dla takowego często celem jest tylko i wyłącznie nadanie czemuś znaczenia poprzez złożoność opisu, krasomówstwo, erudycję. Sztuka werbalizacji stała się wartością niemal absolutną.

• Prawda kontra Opis: Powszechnie uważa się zjawiska niemożliwe do zwerbalizowania za niewiarygodne. A taką wszak jest Miłość, której natura daleko wykracza poza kompetencje deklaracji czy opisów słownych. Jednak pomimo tak oczywistych faktów, do dzisiaj trudno jest ludzkości uznać jej uniwersalne znaczenie i chronić prawnie oraz instytucjonalnie.

• Chaos Medialny: Pozytywny ładunek emocjonalny przestał być priorytetem w debatach. Jesteśmy stale bombardowani szumem informacyjnym – paplaniną, dywagacjami, racjami. Te socjotechniczne wpływy sprawiły, iż przyzwyczailiśmy się do kakofonii. Stąd taką trudność współczesnemu człowiekowi przysparza spokojna komunikacja, polemika, dialog.

IIII. Konieczność Integracji i Nowa Droga

• Prawda i Kompromis: Uparte powtarzanie ideologicznego twierdzenia, że światopoglądowy pluralizm jest dobrem absolutnym w demokracji jest oksymoronem. Procesy demokratyczne lawirujące pomiędzy liberalizmem a wartościami konserwatywnymi nigdy nie doprowadzą do stabilizacji w systemie prawnym. Niedostrzeganie oczywistych konsekwencji demokracji pozbawionej uniwersalnego ukonstytuowania w wartościach moralnych zakrawa co najmniej o psychologiczną aberrację.

• Wymiar Agape: W wymiarze Miłości każda interakcja pomiędzy bytami jest motywowana pragnieniem wzajemnej uwagi, zjednoczenia. Tutaj komunikować się oznacza po prostu odczuwać wzajemny wpływ, darzyć się obecnością, sobą nawzajem. Głównym tego powodem jest to, że złożoność zawarta w werbalnych przekazach skłania nas do ogniskowania uwagi na detalach miast sprzyjać holistycznej percepcji. Im bardziej sfera odczuć jest zakłócona, tym w bardziej zagubionym i skonfliktowanym świecie przychodzi nam żyć.

WNIOSEK: Ludzkość powinna powrócić do uniwersalnego znaczenia komunikacji. Ostatecznie człowieczeństwo obliguje do wychodzeniem ze świata zwierzęcej rywalizacji, walki o byt, do istnienia we wspólnocie wysokorozwiniętych i wzajemnie uszczęśliwiających się osobowości. W rozwoju społeczeństwa, który zachodzi między innymi dzięki komunikacji, celem jest odblokowanie wrażliwości na drugiego człowieka i przyczynianie się do budowania środowiska sprzyjającego higienie psychicznej wszystkich jego uczestników. Bez Miłości nie ma zrozumienia rzeczywistości.