Integracja Wtórna (Poziom V): Osobowość Autonomiczna i Transcendentalna

Wolność w Miłości Agape

Witaj na Poziomie V – szczycie rozwoju osobowości. To jest miejsce, w którym autentyzm, harmonia i bezwarunkowa Miłość (Agape) stają się naturalnym i trwałym stanem istnienia. Jeśli odczuwasz wewnętrzną wolność, jeśli konflikt ustąpił miejsca błogiej harmonii, a Twoją główną motywacją jest służba – to osiągnąłeś Integrację Wtórną.

Na tym poziomie Miłość jest stałą predyspozycją woli, zaspokajającą wszelkie pragnienia i stanowiącą jedyny paradygmat egzystencji.

Ten etap jest dowodem sensu dla heroicznego wysiłku i całkowitego zwycięstwa Dobra. Jesteś tu żywym ogniwem w łańcuchu Miłości. Nieustanne zaangażowanie w służbę chroni na tym poziomie przed destrukcją i gwarantuje wieczne trwanie Osobowości.

Istota Poziomu V: Kopernikański Zwrot i Więź miłości z prawdą

Tym co zasadniczo odróżnia ten poziom człowieczeństwa od wcześniejszych jest całkowite uwolnienie się od egocentrycznego postrzeganie siebie i rzeczywistości. Parafrazując dokonanie Kopernika w astronomii, nie traktujemy już priorytetowo ego i własnych potrzeb jakbyśmy byli w centrum Wszechświata.

Poczucie tożsamości opieramy na więzi z Ojcem, przed którym zawsze stajemy w prawdzie o sobie. Bowiem ten poziom obliguje do szczerości, czyli w pierwszej kolejności do przestrzegania uniwersalnych praw jak uczciwość czy odpowiedzialność. Ich respektowanie wynika z osobistej autentyczności, a nie jak to ma miejsce na niższych poziomach, ze strachu przed karą lub chęcią budowania własnej godności w oczach innych.

Charakter poziomu piątego wyzwala poczucie wewnętrznej wolności, której nie należy kojarzyć ze swawolą. Bowiem człowiek w pełni wykształcony osobowościowo bardziej niż kiedykolwiek wcześniej przejawia naturalną potrzebę współistnienia i wzajemnych więzi. Zatem nie zrobi nic co naruszyłoby granicę innych. Ta potrzeba wynika bezpośrednio z wysokiej wrażliwości psychicznej, w której Miłość stanowi główny paradygmat. Jakikolwiek światopoglądowy rozdźwięk pomiędzy dwiema osobami tego poziomu jest wykluczony.

Świętość i Uniwersalna Służba

Osobami zbliżający się lub będący na tym poziomie rozwoju są ci powszechnie postrzegani jako święci. Tym co decyduje o wyborze do panteonu świętych jest predyspozycja woli do przejawiania Miłości. Przykłady osoby, które poświęciły swoje życie na rzecz pracy dla dobra ludzi pokrzywdzonych: Marcin Luter King, Mahatma Gandhi, Nelson Mandela, Janusz Korczak, czy chociażby mało znany polski lekarz Ludwig Hirszfeld. Ten ostatni został wymieniony dlatego ,że globalny wizerunek nie jest niezbędny, a wręcz może być przeszkodą do osiągnięcia piątego poziomu rozwoju osobowości. Wielu nieznanych światu z imienia i nazwiska ma ogromne zasługi w szerzeniu uniwersalnego dobrostanu ludzkości.

Nawet gdy nie obejmowali swoim oddziaływaniem globalnej rzeczywistości, zgodnie z prawem rozchodzącej się fali ich wpływ rozszerzał się z czasem coraz szerzej. Wystarczyło, że wytrwali w postawie Miłości, nierzadko aż do ofiary życia. To cisi i skromni zgodnie z obietnicą naszego Pana obejmują Ziemię w posiadanie. Zapewne dlatego, że cechują się brakiem egocentryzmu i emanują głębokim poczuciem wspólnoty.

Ludzie będący na tym poziomie człowieczeństwa dzięki ponadprzeciętnej wrażliwości i empatii oraz wysokiemu stopniowi zrozumienia istoty rzeczywistości są w stanie osiągnąć absolutny szczyt rozwoju osobowości. Uosabiają egzystencjalny autentyzm przejawiający się sposobem bycia adekwatnym do przyjętych wartości. Miłość zaspokoiła wszystkie ich pragnienia, stała się częścią ich woli. Ona sprawiała w nich popęd do zaangażowania się w szerzenie harmonii i powszechnego dobrostanu. Tak ukształtowany człowiek nie martwi się już o własną egzystencję, bez względu na okoliczności życia. Jeżeli przejawia jakąkolwiek troskę, to dotyczy ona głównie otaczającej społeczności. Błędem jest przekonanie, iż nie posiadają żadnych osobistych pragnień. Oni zawierzają je wszystkie trosce Ojca, odkładając ich realizację na dalszy plan o ile taka będzie wola Najwyższego. Na samym szczycie własnych osiągnięć stawiają relacje Miłości Agape.

Związek i Sfera Seksualna

Tworzenie związków odbywa się na zasadzie świadomego wyboru miast wzajemnego pociągu. Zatem cechuje je absolutna wyłączność i dozgonna lojalność. Na poziomie piątym dochodzi do całkowitego zespolenia na poziomie ducha. Zatem związkowi nie zagrażają już emocjonalne napięcia, które zawsze występują w relacjach niższych poziomów, szczególnie tych zdeterminowanych pożądaniem. Tu Intymność jest wyrażana poprzez cały wachlarz wysublimowanych zachowań oraz doznań.

Sfera seksualna absolutnie nie determinuje już woli. Aczkolwiek nie ma to nic wspólnego z zanikiem libido czyli impotencją, bowiem bez wątpienia wrażliwość na powab i piękno pozostaje z nami zawsze, niezależnie od poziomu. Pożądanie nie przejmuje tu pełnej kontroli nad libido ani wolą, jest sublimowane Miłością przez co pogłębia osobowe więzi.

Autentyzm, Prawda i Weryfikacja

Posiadanie zweryfikowanego światopoglądu sprzyja poszerzaniu kompetencji społecznych. Ta prosta weryfikacja nie pozostawia złudzeń, czy jesteśmy na właściwym kursie. Prawda wyzwala również od zranień i daje kompetencje do zarządzania wolą w obliczu jakiegokolwiek nowego kryzysu.

Jako ludzie jesteśmy zróżnicowani i zawsze będzie istniała w społeczności hierarchia. W znaczeniu uniwersalnym nie wynika ona jednak z jakiegoś nadania czy uzurpacji. Raczej ze stopnia realizacji duchowej, aspiracji moralnej indywidualnego człowieka, jego zaangażowania w doskonalenie charakteru, a nade wszystko z poziomu zaangażowania społecznego. W pełni ukształtowany człowiek to rozumie, zna swoje służebne miejsce w Stworzeniu i jest oddany sprawie z całego serca. Tu już nie może być mowy o promowaniu własnego widzimisię lub hołdowaniu egocentrycznemu indywidualizmowi. Wszyscy stanowimy taką samą wartość, tylko nie każdy jest skłonny to przyjąć lub zaakceptować.

Przekraczanie Ewolucji i Trwałość

Czy jest możliwe, by taka społeczność wykrystalizowała się wyłącznie na drodze ewolucji ?

Absolutnie nie. Z tej prostej przyczyny, że ewolucja kieruje się prawami biologicznego doboru, eliminacji słabszych zdeterminowanej instynktem przetrwania kosztem innych.

Człowiek posiadający osobowość piątego poziomu przekracza wszystkie uwarunkowania prymitywnego determinizmu. Rozwinął bowiem w sobie zdolność do poświęceń nawet kosztem własnego przetrwania. Odwrotnie do prawa ewolucji. Zatem tam gdzie zaczyna się życie w Prawdzie, tam kończy się ewolucja i stopniowo tracą rację bytu prawa natury, również śmierci.

Ostateczny rozbrat z naturą człowiek dokonuje w chwili wyjścia z materialnego ciała. W osobowości poziomu piątego nie wywołuje to jak mniemam większych poruszeń. Gdy człowiek jest zintegrowany na poziomie duchowym, nie podlega już dezintegracji. Przechodzi płynnie do wymiaru, z którego został powołana do życia.

Ryzyka i Pułapki Stabilizacji 🔥

Największym zagrożeniem na Poziomie V jest zatrzymanie rozwoju i wejście w stan, który jest zadowoleniem z własnej doskonałości:

• Pycha Duchowa (Ryzyko Regresji): Osiągnięcie wysokiej stabilizacji może prowadzić do subtelnej, ale destrukcyjnej pychy. Osoba zaczyna czuć się wyższa od "egocentrycznego świata" i traci pokorę wynikającą z pamięci o własnej słabości. Może to prowadzić do surowego osądzania innych i utraty Miłości Agape.

• Bierność Duchowa: Stan zorganizowania jest tak komfortowy, że może prowadzić do zastoju w wysiłku. Rozwój wymaga ciągłego wybierania trudu, a brak zewnętrznych konfliktów może uśpić Czynnik Trzeci, co predestynuje do rezygnacji z codziennego dźwigania krzyża.

• Intelektualizm Absolutu: To pokusa przekształcenia żywej Prawdy (Miłości Agape) w sztywny system filozoficzny. Zamiast być Miłością, osoba zaczyna ją wykładać i narzucać, co jest zaprzeczeniem Miłości prowadzącej do autentyzmu.