W tym artykule zamierzam zachęcić nas wszystkich do tego, abyśmy obdarzyli estymą cnotę dyscypliny. Bez wykształcenia w sobie trwałego reżimu nie ma mowy o budowaniu trwałej osobowości. Jest nam to potrzebne do wytworzenia poczucia bezpieczeństwa, czyli zbudowania elementarnych składowych naszego poczucia dobrostanu. Wiem, że słowo dyscyplina kojarzy się powszechnie jako przykre i z dobrostanem mało się kojarzy. Jest tak zapewne dlatego, iż początkowe wdrażanie jej w życie staje w opozycji do powszechnego w nas hedonizmu. Chcemy łatwo doświadczyć miłych odczuć, być zawsze zadowoleni, a jednocześnie mieć wysokie poczucie sensu, egzystencjalnej kontroli czy własnej wartości. Tego niestety nie da się połączyć w jednej osobowości. 

Jak zatem praktycznie wdrażać dyscyplinę ?

Wybierajmy najlepiej za każdym razem jeden, prosty nawyk który chcielibyśmy wdrożyć do swojej codzienności i pilnujmy jego realizacji każdego dnia. Najlepiej o poranku, gdy nasz umysł jest bardziej chłonny na nowe doświadczenia. Niech to będzie np. uporządkowanie z pietyzmem i bez pośpiechu swojego łóżka, albo wypicie szklanki czystej wody na czczo, zrobienie dziesięciu przysiadów. Zacznijmy od naprawdę prostych i niewymagających większego wysiłku rzeczy. Ważne bowiem jest byśmy poprzez konsekwencję i wytrwałość osiągnęli sukces, który nas zbuduje wewnętrznie i zachęci do dalszego progresu. Nie potrzeba nam do tego zadręczania się i wpychania w egzystencjalną gorycz. Mądre życie jest bowiem sztuką omijania cierpienia. Gdy nauczysz się dbać o siebie, będziesz w stanie zadbać również o innych. Spełnisz swoje najważniejsze powołanie. Mianowicie Do szerzenia Miłości we Wszechświecie.

Mam dla was wspaniały film nagrany przez pewnego księdza, który gruntownie wprowadzi każdego zainteresowanego do tematu.